Recenzja: Octopath Traveler – Old school cool

Octopath Traveler przypomina, że ​​Square Enix wciąż może produkować niesamowitą JRPG (japońską grę fabularną), kiedy tylko chce, ale może utracić sztukę opowiadania historii w ciągu ostatniej dekady.

Octopath Traveler sprawdza mnóstwo pudełek dla tych biednych dusz, które tęskniły za tradycyjnymi grami JRPG. Jest to również bardzo wyraźna wskazówka, że ​​Japonia jest nieco oderwana od tego, co sprawia, że ​​w dzisiejszych czasach jest dobre JRPG, ponieważ chociaż Octopath Traveler uderza w tę nostalgię, że powinna to być gra idealna, brakuje jej kluczowych elementów, które mogłyby naprawdę powiązać całość wspólne doświadczenie. Nintendo i Square Enix mają zwycięską kombinację, ale ta nie została wykonana do końca.

Kiedy po raz pierwszy ogłoszono Octopath Traveler , wszyscy, którym zależało na grach JRPG, nie mogli się doczekać, aby zobaczyć projekt zespołu Square Enix, który był odpowiedzialny za Final Fantasy Tactics , jedną z najlepszych gier w historii. Po początkowej niepewności nazwy i braku informacji, mistyka gry gwałtownie wzrosła wraz z pierwszym z kilku grywalnych wersji demonstracyjnych. Byłem podekscytowany, najwyraźniej wszyscy inni też, ponieważ gra jest trudna do znalezienia w Japonii, a także na Amazon.

Co to jest podróżnik Octopath ?

Zdjęcie: Josh Knowles / KnowTechie

Octopath Traveller opowiada historie ośmiu różnych osób.

Nie, tak naprawdę nie ma nic więcej w tym stwierdzeniu.

Jest Olberic, zhańbiony rycerz, który został zdradzony przez swojego towarzysza broni. Cyrus, uczony, który zostaje uwikłany w kontrowersje i zmuszony do porzucenia swojej roli edukacyjnej, wykorzystuje tę okazję, by znaleźć zaległą książkę biblioteczną. Therion to światowej sławy złodziej, który swoimi wyczynami narobił groźnych wrogów i odkrywa klucze do niesamowitych skarbów. Ophilia jest adoptowaną kapłanką, która rzuca tradycję na wiatr, aby pomóc jedynej rodzinie, jaką zna. Primrose to tancerka egzotyczna, która zmieniła się w szlachetną, odwróciła się od swojego bogactwa i wpływów, by zemścić się na mężczyznach, którzy zamordowali jej ojca. W Alfynie i Tressie jest kilka innych, znacznie mniej interesujących postaci, które prawdopodobnie będą powracać postaciami pobocznymi w bardziej tradycyjnych grach JRPG. Wreszcie jest H'aanit, łowczyni, która mówi po staroangielskim i poluje na swojego starego mentora. H'aanit jest naprawdę fajny, Ofilia to prawdopodobnie tradycyjna główna bohaterka.

W przypadku wszystkich tych postaci największą rażącą wadą Octopath Traveler jest to, że żadna z ośmiu historii postaci nie łączy się w żaden znaczący sposób. Historia każdej postaci jest całkowicie niezależna od innych i tylko lekkie motywy i leżące u ich podstaw zło łączy większość z nich. Od czasu do czasu wchodzą ze sobą w interakcje w małych scenach dialogowych, które wypełniają informacje o postaciach. Na przykład wybrałem H'aanit na moją główną bohaterkę i w pewnym momencie zaczyna rozmawiać z Primrose o tym, czego chce od mężczyzny. To interesujący moment, ponieważ H'aanit jest prawdopodobnie najsilniejszym łowcą na świecie, ale ustali się tylko z mężczyzną, który jest od niej silniejszy, a potem daje do zrozumienia, że ​​do tego czasu byłaby gotowa dotrzymać innego towarzystwa. Dodaje głębi postaciom, ale niestety sprawia, że ​​​​chcesz bardziej ogólnie.

Rozgrywka

Zdjęcie: Josh Knowles / KnowTechie

Walka w Octopath Traveler jest tak tradycyjnie turowa, jak to tylko możliwe, dodając kilka zwrotów akcji, aby zachować własną tożsamość. Wrogowie posiadają mocne i słabe strony różnych broni i elementów, co jest pokazane obok nich na ekranie bitwy. Kiedy te słabości zostaną odkryte i wykorzystane, nie tylko otrzymują więcej obrażeń, ale także ich obrona zostaje nieco zmniejszona za każdym razem, gdy zostaną trafione. Gdy ich obrona spadnie do zera, zostaną zniszczone i ogłuszone na turę, co pozwoli ci zadać ciężkie obrażenia i wykorzystać specjalne umiejętności postaci.

Te umiejętności postaci pomagają każdej postaci wyróżniać się od siebie. H'aanit ma wiedzę o bestiach, która pozwala jej chwytać dzikie zwierzęta, takie jak Pokemony i wykorzystywać je w ograniczonej ilości później w walce. Therion posiada umiejętności złodzieja, które pozwalają mu okradać i osłabiać wroga. Umiejętności te są ulepszane z każdym użytym ładunkiem BP, który gromadzi się podczas wykonywania pojedynczych akcji w walce. BP pozwoli ci również zadać cięższe obrażenia lub wykorzystać słabość wroga do ogłuszenia go na turę. Walka to miejsce, w którym Octopath Traveler świeci najjaśniej.

Gdy nie bierzesz udziału w walce, twoje postacie mają również specjalne umiejętności, które pozwalają im na interakcję ze światem. Umiejętności te pozwalają im rekrutować NPC do wykonywania ich licytacji, walczyć z wieśniakami, zdobywać przedmioty lub zdobywać informacje o podzadaniach i skarbach. Chociaż każda postać ma swoją własną „unikalną” akcję na ścieżce, ma odpowiednik po drugiej stronie moralnego kompasu. H'aanit może sprowokować wieśniaka do walki, podczas gdy Olberic wyzwie go na pojedynek. Pierwiosnek uwodzi ludzi, by wykonywali jej polecenia, podczas gdy Ophilia prosi ich, by poszli za nią w jej świętej misji. Cyrus idzie do Sherlocka Holmesa, aby uzyskać informacje, podczas gdy Alfyn zadaje pytania. Tressa może kupować specjalne przedmioty, podczas gdy Therion może je wykraść im spod nosa. To fajnie, ale tak naprawdę są tylko cztery akcje na ścieżce, a użycie bardziej agresywnych opcji nigdy nie zmienia sposobu, w jaki działa. Chciałbym, żeby w tym systemie było coś więcej, ponieważ konsekwencje i korzyści sprawiłyby, że używanie postaci o tej samej ścieżce działań byłoby ciekawsze i mniej jakbyś marnował miejsce na imprezę.

Zdjęcie: Josh Knowles / KnowTechie

Postacie mają możliwość późniejszego wzmocnienia swojego obecnego zestawu umiejętności o dodatkową pracę w trakcie gry. Te zadania dodadzą postaciom w walce dodatkowe umiejętności, dzięki czemu będą bardziej wszechstronne. Na przykład udało mi się wziąć postać taką jak Olberic, której siła polega wprost na obrażeniach fizycznych, i pozwolić mu nauczyć się pracy Władcy Runów, która pozwoliła mu połączyć swoją siłę z atakami żywiołów. Nie odblokowałem jeszcze wszystkich zadań, ale fajnie jest grać z kombinacjami, aby ulepszyć wszystkich i uczynić je tak użytecznymi, jak to tylko możliwe.

Prezentacja

Wreszcie, jeśli chodzi o prezentację, Octopath Traveler robi wszystko, co w jego mocy, aby być najlepszym. Wizualizacje są połączeniem 16-bitowego 3D, podobnie jak w grze Paper Mario , podczas gdy bitwy wykorzystują przesunięcie w widoku z boku, co jest całkiem niesamowite. Ścieżka dźwiękowa jest absolutnie niesamowita, dodaje głębi prostej rozmowie i motywuje do bitew i napiętych scen. Uwielbiałem odwiedzać nowe obszary i walczyć z trudnymi wrogami, jednocześnie odkrywając więcej historii każdej postaci, ponieważ w miarę postępów byłem traktowany z większą ilością słodyczy dla oczu i uszu. Choć w ograniczonym zakresie, świat Octopath Traveler wydaje się o wiele bardziej solidny dzięki unikalnej grafice i towarzyszącej mu ścieżce dźwiękowej A+. Ta gra rywalizuje z Final Fantasy VI w samej prezentacji i jest to najlepsza gra, jaką kiedykolwiek stworzono.

Jak już powiedziałem, dźwięk jest niesamowity, a gra zawiera niesamowitą grę głosową. Bardzo lubię aktorstwo głosowe Theriona, Olberica i Cyrusa, a Primrose brzmi tak, jak sobie wyobrażam. Ich praca tylko wzmacnia niesamowite wrażenia w grze i nie można się powstrzymać przed ekscytacją, gdy Olberic krzyczy „Moje ostrze się ugina” lub Therion krzyczy „Idę po ciebie”, ponieważ nie tylko pasuje do ich osobowości tak świetnie, ale podnieca cię falą szkód, które masz zamiar wyrządzić.

To znaczy sprawdź ten motyw bitwy!

Podsumowując

Jako JRPG Octopath Traveler nie spełnia oczekiwań w dobrej grze opartej na fabule. Ukończyłem połowę historii postaci i staje się oczywiste, że podstawą gry nie są bohaterowie, ale zło i ich bóg, którzy są w lochach po grze. Część mnie zastanawia się, czy Octopath Traveler pierwotnie miał być grą SaGa , ponieważ według nich główna historia Octopath jest bardzo podobna do posiekanych i bezpośrednio pośrednich metod fabularnych, na których seria mocno się opiera. Jak wspomniałem wcześniej, Ophilia jak dotąd wydaje się być jedyną osobą, której historia jest bezpośrednio skierowana przeciwko złu kultysty, który wydaje się mieć wpływ na większość zła świata. Z drugiej strony może mi czegoś brakuje, ale historia Primrose to tylko historia zemsty i nie wydaje się wiązać z żadną częścią nadrzędnej historii. Skłamałbym, gdybym powiedział, że podczas moich około 60 godzin gry nie było momentów, w których czułem się bardzo rozczarowany.

Octopath Traveler to dobra gra w niesamowitym pakiecie z mnóstwem świetnych pomysłów. To naprawdę daje mi nadzieję, że Nintendo i Square Enix przyjrzą się sukcesom Octopath i zdecydują się uczynić z tej serii ciągłą serię, która rozwiąże problemy w opowiadaniu historii. Po prostu wydaje się, że nie ma żadnego powodu, aby grupa postaci wchodziła ze sobą w interakcję tak bardzo, jak losowa grupa w grze MMO, ponieważ jest to jedyna poważna skaza na skądinąd wspaniałej grze JRPG, która powinna być w grze. lista dla każdego, kto jest fanem tego gatunku.

Octopath Traveler jest dostępny na Nintendo Switch i kosztuje około 60 USD.

Aby uzyskać więcej recenzji gier, sprawdź:

• Recenzja: Dead Cells – inspiracja rodzi niesamowite zygoty
• Recenzja: No Man's Sky Next – powrót do nowego i znanego
• Recenzja: Far Cry 5 – usprawniony, ale zarezerwowany